11-09-2023

Vandaag heb ik mijn eerste schooldag gehad! En het rare is… Ik had echt niet zo heel veel stress! Het is al veel erger geweest :)

Oké, kleine schets van de dag… Ik stond op om 06:10h. Zo had ik genoeg tijd om mijn boekentas en mezelf helemaal klaar te maken! Vervolgens heb ik met de rest van de familie ontbeten, tanden gepoetst, schoenen aangedaan en vertrokken. Schuin tegenover het huis is de bushalte, waar de schoolbus elk uur voorbijrijdt. De rit van het huis naar de trein duurt zo'n 5-10 minuten. Vervolgens nemen we gedurende 2 minuten de trein en dan zijn we er :) Het is wel grappig om heel de regeling mee te maken van openbaar vervoer. Ik ben altijd gewoon om zelf met de fiets te gaan… Als je dus wat later vertrokken bent, moet je gewoon wat harder trappen. Hier is dat natuurlijk een heel ander verhaal! Maar ik vind het geweldig voor een jaar ;)

Mijn gastmama had mij vandaag mee vergezeld naar school, zodat we daarna nog naar het secretariaat konden gaan voor een foto en om klasgenoten te treffen. Ik werd al eerder op de hoogte gebracht dat er op het moment waarop de eerste les begint, nl. 07:40h, 3 klasgenoten zullen wachten op mij en Amy zodat we beiden zonder problemen in de les konden geraken! In totaal zijn wij met 15 in 1 klas, bestaande uit 3 verschillende richtingen… Ik kwam de eerste les binnen, nl. Frans, en ik voelde al dat de sfeer enorm goed zat! Het puntensysteem is echt helemaal anders dan in België. Hier worden de testen omgezet naar een 6 en worden er ook scores gegeven op inzet, eigen inbreng( ideeën voor de leerkrachten) en deelname. Wat maakt dat de kloof tussen de leerkrachten en studenten ontzettend klein is. Oh en wat nog een wereld van verschil is, is de schoolbel! Toen het voor de eerste keer afging, dacht ik dat er iemand gebeld werd… Die gigantisch luide en vooral vervelende tuut van bij ons is vervangen door op een klavier gespeeld muziekstuk wat me ontzettend hard doet denken aan een kerstmisliedje!

Na 2 lesuren Frans, volgen er 2 van Latijn! Van mijn klas zijn we in totaal met 3 leerlingen, maar dan komen we nog samen met 3 andere studenten, dus in totaal met 6 ;) Tegen vandaag hadden ze voc. moeten leren en is dat op een ludieke manier ondervraagt. Er is een voedbalveld op het bord getekend en in het midden speelde een magneetje de bal. Ondertussen hadden we 2 teams gevormd, nl. Team België en team Zwitserland. Hij vroeg iets van de voc. en de groep die het snelste antwoordt, komt een beetje dichter bij de goal van de tegenpartij! Uiteindelijk zijn we met 3-0 gewonnen, woehoe! Ik merk wel dat het Latijn vrij ver zit, en dan nog eens met het Duitse aspect erbij maakt het extra moeilijk… Maar niets wat ik niet kan, ik zal ervoor werken om in no time ook actief mee te kunnen vertalen!

Vervolgens hadden we een springuur, waarin we naar de micro (plaatselijke supermarkt) waren gegaan om wat eten te kopen. Daarna hadden we klassenstuden, maar ik heb nagevraagd wat dat was, en het is eigenlijk niet zo speciaal als ik dacht. Dat wilt zeggen dat dat lesuur wordt vrijgehouden voor belangrijke dingen. M.a.w. als er problemen zijn, of er een bepaalde info gedeeld moet worden aan/ door de klasleerkracht, zal dat in dat specifieke lesuur plaatsvinden. Maar als er niets is, zoals vandaag, hebben we opnieuw vrij! Vervolgens waren er nog 2 lesuren Duits, gevolgd door 2 uur Fysica-practicum. In de Duitse les mochten Amy en ik weggaan omdat de andere een test hadden en wij ondertussen de school wat konden verkennen. In het tweede lesuur heeft hij een huiswerk opgegeven, nl. een essay schrijven over een bepaald onderwerp wat ook in de klas is meegedeeld. Voor het laatste vak moest de klas in 2 groepen verdeeld worden. Groep 1 (waar ik in zat) moest vandaag Fysicapracticum doen, en het ander deel had chemie te doen. Volgende week wisselen deze groepen, of course :)

Op school zelf heb ik vooral met mijn 2 Latijnklasgenoten wat rondgehangen en gebabbeld! Ze waren echt ontzettend behulpzaam en geduldig. Ik probeer al zo veel mogelijk in Duits te vertellen, en heb hen ook gevraagd om gewoon in het Duits te antwoorden. Vroeg of laat moet je toch door die fase waarin je maar wat woorden achter elkaar zegt en hoopt dat er een zin uit voortkomt, en ik wil die liever nu dan over een maand of 2 doorklauteren. Voor belangrijke dingen, grijp ik nog wel snel terug naar het Engels. Maar beetje bij beetje komt dat allemaal in orde! Ik wilde de fouten van vroeger wat vermijden om me vanaf dat moment constant aan die 2 vast te klampen, dus ik ga nu de vlinder uithangen, dat wat van hier naar daar gaat en met elk groepje gaat kennismaken. Ik had dus bewust gekozen om niet met hen naar chemie te gaan zodat ik gedurende die laatste 2 uur van de dag, en die 2 van volgende week met andere studenten kan samenwerken!

Na de vrij vermoeiende dag, stonden Maya en Nicola me op te wachten aan mijn nieuwe school. Van daaruit vertrokken we met de auto naar het gemeentehuis waar ook Ladina en Samuel rondhingen. Blijkbaar moest ik me nog via de gemeente aanmelden bij AFS zodat die voor hun administratie kunnen aanduiden dat ik goed en wel ben aangekomen! Vervolgens hadden we voor de korte pijn gekozen en zijn we meteen naar telefoonwinkel gegaan om een Zwitserse nummer aan te vragen, die heb ik nu dus ook, woehoe! Het was een heel gedoe omdat het niet ging op mijn naam wegens mijn Belgische ID, dus hadden we de naam van mijn gastmama gebruikt… Maar het is helemaal goed gekomen!

Eenmaal we allemaal afgepeigerd en hongerig thuis zijn aangekomen, hebben Samuel, Nicola, Ladina en ik nog een bekend kaartspelletje gespeeld… Zo'n 15minuten later konden we eindelijk eten :) Vervolgens hebben we de wasmachine nog uitgeladen, met de hond gaan wandelen, een douche genomen en gaan slapen.

Het was een zeer vermoeiende dag, maar ik ben helemaal voldaan! Het was echt een gedroomde 1ste schooldag! Stilletjes aan kan ik mijn dagelijks leven hier opbouwen… Ik besef wel dat het ontzettend zware weken gaan worden! Zoals ik hiervoor al verteld heb, doe ik 1001 prikkels op, en dat gegeven is nog altijd niet veranderd. Ik wil graag snel mijn Duits opkrikken want nu is het nog oké voor m'n klasgenoten om dingen te vertalen of zich in het Engels te engageren, maar dat gaat niet lang meer duren vooraleer ze die moeite zullen opgeven… Ook krijgen Amy en ik van school uit de kans om rustig op te starten: passief meewerken tijdens de les, geen testen, lage verwachtingen of zelf afschaffing van taken… wat nu enorm nice is, maar ik wil graag voor mezelf een doel hebben en niet profiteren van mijn status momenteel. Ik ben echt vastbesloten! Elk momentje dat ik vrij ben, ga ik actief aan de slag met het Duits. Pas wanneer mijn communicatie vooruit gaat, zal de rest makkelijk volgen… Hoop ik. Oh het is zo ontzettend moeilijk om van nul af aan een leven op te bouwen. Het maakt me ook een beetje bezorgd omdat het in België zo mooi in z'n plooi lag! Op familievlak is het volledig hetzelfde gebleven. In mijn gastland is alles zo ontzettend snel maar zeer natuurlijk gegroeid. Dit gaat zo goed werken! Maar qua vrienden weet ik niet hoe dat allemaal gegroeid is, en waaraan dat dan ligt. Ik voel me zo ontzettend verheugd en ontspannen als ik bij m'n beste vrienden was in België… maar komt dat dan omdat ze soort van 'soulmates' zijn en zulke klik uitzonderlijk is, of hoe is zoiets gegroeid? Oh ik heb echt geen idee. Oké, ik besef heel goed dat zulke banden moeten groeien en moet gebaseerd zijn op basis van vertrouwen, maar waarom in godsnaam zouden ze hun normale en vertrouwde leven veranderen voor zo iemand als ik? Ik zie mezelf echt als iemand die taal niet spreekt en tijdens de les een beetje een last is. En dat wat m'n vriendschappen gemaakt hebben tot wat ze nu zijn, is gelinkt aan de taal: mijn soms dwaze opmerkingen, mijn lach om een grapje,… Ik besef nu echt beter dan ooit dat de personen waar je veel mee optrekt je zo hard vormen in je persoonlijkheid, en eenmaal die wegvallen ben je verdwaalt. Oh dat moet ik nog helemaal moeten uitdokteren hier! Ik denk dat het moet beginnen bij de taal en zelfkennis. Ik me op een bepaalde dag even moet terugtrekken en even heel helder probeer te onderzoeken wie ik ben en hoe ik op basis van mijn karaktereigenschappen toffe vrienden kan uitzoeken… Vroeg of laat valt het allemaal in z'n plooi, daar geloof ik diep in!