18-09-2023

Mijn leven hier begint zich stilletjes aan meer en meer te normaliseren, dus ik denk dat ik naar de toekomst toe een lange blog ga schrijven eens in de week met daarin alle bijzondere ervaringen of veranderingen. Vandaag ben ik weer naar school gegaan, mijn 2de maandag! Het begon normaal, maar de personen waar ik normaal altijd bijsta tijdens de pauzes gingen voor gedurende 6 uur naar huis, omdat we dan quasi geen les hadden. Tijdens die tijd wilde ik wel echt specifiek op schoolblijven. Op die manier moest ik socializen met anderen van de klas en bespaarde ik mezelf 2 bus- en treinritten… Het kamp heeft me echt ontzettend veel energie en moed gegeven om op andere mensen af te stappen en contacten te leggen. Gedurende de laatste 2 uur hadden we practicum chemie… In die lesuren hebben we echt gekke dingen mogen gebruiken: 1001 glazen en buisjes, gekleurde en onbekende vloeistoffen, thermometers, bouillon… Ik weet echt nog altijd niet wat we hebben gemaakt, of wat van ons verwacht werd te bekomen, maar het was zo tof! In dit geval waren we vandaag vroeger klaar met het labo, dus konden we vroeger naar huis gaan. We verlieten het klaslokaal, exact 4 minuten voor mijn trein kwam. Eerlijk gezegd had ik de moed al opgegeven en me mentaal voorbereid om die trein van een uur later te nemen. Maar hoe dichter we kwamen bij het station, hoe meer ik begon te realiseren dat een uur super lang is, en als ik vanaf dat moment spurt, was er nog een kleine kans dat ik ze zou halen… Dat hebben we ook gedaan, samen met 2 klasgenoten hebben we de snelste sprint van ons leven afgelegd en ik heb mijn trein echt net gehaald, woehoe!! Eenmaal thuis hebben we ons 4-uurtje genomen, en het was echt heerlijk! Het waren verse aardbeien, gekweekt enkele 100 meters verderop! Daar hebben mijn gastmama en ik echt zoveel persoonlijke gesprekken gevoerd… Over het concept van vriendenklikjes en er niet in passen, ervaringen gedeeld van in België en Chili. Gedurende dat gesprek zijn er enkele momenten geweest wanneer het water me in de ogen stond… Het zit zo dat die afstand en de mogelijkheid om eens van een ander leven te proeven zoveel deugd doet, maar zoals ik al gezegd heb, is er geen leven hier en in België. Ze zeggen dat je niet kunt lopen van je problemen, maar ik begin dat meer en meer in vraag te stellen… Al mijn ervaringen en vriendschappen daar draag ik hier ook mee, met als gevolg je hier heel gemakkelijk objectief kunt terugblikken op afgelopen jaren. Je krijgt een totaal andere inkijk op zaken, leert zoveel over jezelf en je moet echt uit je comfortzone gaan om hier überhaupt een goed leven te kunnen opbouwen. Ook daar heb ik het met mijn gastmama ook overgehad, over mijn zot avontuur met de examencommissie. Ik heb haar alles uitgelegd dat er in België 2 schoolsystemen bestaan: gewone school en examencommissie, beiden worden als een full-time job gezien voor studenten. En dat ik elke dag gewoon naar het school ben gegaan en daarbovenop dat 2de onderwijssysteem in 1 jaar i.p.v. 2 erbij heb afgerond. Ik vind het zo stom van mezelf dat ik zo verblind ben geweest op waar ik wilde eindigen, nl. slagen voor het 5de jaar wetenschappen-wiskunde en afstuderen in Latijn-wiskunde, dat ik al mijn principes zonder na te denken achtergelaten heb. Voor mezelf is dat een heel beangstigende gedachte omdat ik nu besef hoe ver ik onbewust kan gaan… Met al haar levenswijsheden en ervaringen in datzelfde onderwerp, heeft ze me echt gerustgesteld. Het zit in de aard van het beestje om veel te willen en grote uitdagingen aan te gaan. Maar omdat ik op zo'n jonge leeftijd al zo iets ervaren heb, kan ik later sneller merken wanneer ik in datzelfde straatje zit. Ik ga mezelf niet kunnen tegenhouden om daarin af te slaan ( omdat dat in mijn persoonlijkheid zit om dat op te zoeken), maar ik zal sneller doorhebben wanneer ik moet stoppen. Na dat persoonlijk gesprek, heb ik mogen koken :) Ik had al enkele dagen zo veel zin om lasagne te klaar te maken voor mijn gastfamilie, en ik mocht! Het was wel een lang en intens klusje, maar het was echt overheerlijk, al zeg ik het zelf! Na het eten hebben Nicola, Ladina en ik nog 1 potje bullshit gespeeld, ben ik gaan leren, heb ik me gewassen en in mijn bedje gekropen.

19-09-2023

Volgens mij heb ik op dinsdag een natuurlijk dipje, want het was echt wisselvallig… Ik stond op, vol met positieve vibes. Ik was verwonderd over alles wat ik zag, toen ik de indrukken aan de ontbijttafel helemaal in me opnam, besefte ik in hoe'n goed gastgezin ik terecht gekomen ben, Duits dat dagelijks ontzettend vooruit gaat… Eenmaal op school had ik het gevoel dat vandaag de dag is, waarin ze stoppen moeite te doen en je als 'last' gezien wordt. Enerzijds zou ik het wel kunnen snappen… Langs de andere kant is het kut om dat 'verlies' te verwerken en onmiddellijk een oplossing te voorzien. De meisjes van onze klas waren…ergens, en ik had echt geen zin om alleen te gaan lunchen, dus ben ik samen met Amy op de jongens van onze klas gestapt, ik vroeg hen of we erbij konden zitten, wat we ook deden! Ik denk dat ik gedurende deze uitwisseling meer tegen jongens gebabbeld heb, dan ik gedurende mijn ganse leven al gedaan heb. Het is zo'n dubbele… Ik heb echt het gevoel dat zij veel chiller en acceptabeler zijn, gewoon fun hebben en veel lachen. Het zijn ook zij die soms wat sfeer in de klas brengen, waar ik echt van hou! Langs de andere kant moet het initiatief 100% van mij komen (geen Engels, geen poging om je in een gesprek te betrekken,…) , dat waarschijnlijk voor gedurende enkele weken. Ik weet niet of ik dat kan: zo lang energie en moeite steken in iets, zonder te weten of het gaat werken…We zien wel, dat zijn zorgen voor morgen :)

21-09-2023

De volgende 2 dagen was ik echt ziek: koortsig gevoel, snotvalling, geen energie, kotsneiginge… Het is een virus dat in het gezin rondging, want eergisteren was Samuel ziek, gisteren mijn gastvader. Dus ja, ik kon niet verwachten dat ik er aan zou ontsnappen :) Ik ben desondanks gewoon naar school gegaan, en ik heb zelfs een filosofietest mogen meemaken! Het was helemaal in het Duits, en waarschijnlijk zitten er echt ontzettend veel fouten in, maar dat boeit me nu eens echt niks! Ik ben gewoon blij met deze kans, en van die fouten kan ik leren :)

22-09-2023

Oh wat een dag! Ik heb er echt van genoten! Ik voelde me, vooral in de namiddag, echt even een van hun en iemand die echt lol kon maken! Maar let's start with the beginning…

De ochtend was niets bijzonders… Gewone lessen, normale onderwerpen, niets speciaals. Tijdens het 3de lesuur hadden we Duits. Net voor de les heb ik nog 2 klasgenoten aangesproken over Zwitserland. In de vakantie, die er stilletjes aan aankomt, wil ik graag met enkele van AFS een daguitstapje maken naar een bekende stad hier. Dus ik vroeg hen welke ze aanraden! Het was echt leuk te beseffen dat ze echt moeite deden voor een deftig antwoord: lang, uitgebreid… Precies zoals ik het graag heb! Klasgenoten moesten een essay schrijven en we verbeteren enkelen daarvan klassikaal. Plots duidt de leerkracht mij aan om een passage voor te lezen. Ik had toen echt veel stress omdat ik besef dat ik veel woorden niet ken en ik een gigantisch accent heb. Maar hij vertelde me dat ik het kei goed gedaan heb, jejj! In de laatste 2 lesuren van de voormiddag hadden we wiskunde :) Eindelijk heb ik niet meer het gevoel dat ik achterlijk ben, want vorige les hadden we enkele opgave gekregen die we moesten maken. Ik was in dat lesuur al klaar, maar vandaag mochten die leerlingen daar nog 2 extra uren aan werken. De leerkracht weet dat ik die leerstof al gezien heb, en vroeg wat ik nog niet gezien had :) Ik mocht eens doorheen het boek bladeren en de ongeziene onderdelen behandelen, maar eerlijk gezegd had ik echt niet zo veel zin om te denken… Bovendien is het max. 1 thema wat ver in mijn geheugen zit, dus zag ik het nut er niet van in om me nu te spoeden, want er wacht mij letterlijk nog een volledig jaar om dat te leren… Ik heb mijn tekenmateriaal genomen, oortjes ingedaan en beginnen te tekenen. In de namiddag hadden we 2 lesuren aardrijkskunde, en echt ik zweer het… Het waren de grappigste 2 uur ever! Het Engels accent van de leerkracht is zo grappig, zeker wanneer je erop gaat letten. We moesten ook een documentaire kijken over het Amazonewoud in het Duits. Ik verstond er echt niks van, dus ben ik gewoon wat gaan spieken naar de laptops van de klasgenoten. Iedereen was hetzelfde spelletje aan het spelen. Eenmaal we even pauze kregen, ben ik op een klasgenoot afgestapt, heb hem in het Duits verteld dat ik zie dat hij vaak onlinespelletjes speelt tijdens de les en ik heb hem tetris aangeraden. Hij antwoordde dat het een slechte was omdat het te opvallend is voor de leerkracht. Maar rarara… In de tweede helft, speelden alle jongens van de klas plots tetris :) Het was hilarisch omdat ze er echt niet zo goed in waren en ze moesten alles nog uitzoeken… Dat in combinatie met de leerkracht die desondanks gewoon les geeft en niks blijkt door te hebben, is echt ontzettend lachwekkend! Ik was echt trots op mezelf op dat moment! Ik heb een begin gemaakt van een verstandhouding met de jongens van de klas, ik kon echt genieten van de les, ik was aan het chatten en meningen aan het delen met mijn buur… Dit is een alledaagse dag die ik wil hebben! Ik kwam helemaal ontspannen in de laatste 2 lesuren, nl. Geschiedenis. We begonnen een nieuw thema, de eerste wereldoorlog. Wat echt piece of cake was, maar opnieuw hilarisch! In België is er een heel gedoe rond Duitsers, wat meteen geassocieerd wordt met oorlog. Ik kan je zeggen, dat les krijgen van een leerkracht, die de outfit draagt van een conducteur, met een super spontaan en oprecht Duits accent terwijl we Duitse propagandistische affiches besproken… Oh ik moest echt alles geven om mijn lach in te houden :)

23-09-2023

Vandaag was het een normale dag. Ik kon uitslapen hoelang ik wilde, maar dat lukte niet echt… De laatste tijd en met al dat vroege opstaan is mijn slaapritme echt naar de vaantjes. Wanneer ik rond 07:00h wakker werd, ben ik nog wat Duits gaan leren. Zo'n dik half uur later kwam Nicola langs om samen de Sesamstraat te kijken :) Daarna gingen we ontbijten en op het einde werden de klusjes meegedeeld… Mijn gastmama stelde een hele lijst op met allemaal taakjes die in de voormiddag gedaan moesten worden: kamers opruimen, kledij verdelen, badkamers en keuken kuisen! Nicola en ik waren een superteam, want in No time hebben we kei veel van die lijst afgevinkt :) Tegen de middag kwam er een vriendin van Ladina helpen het huis te versieren, want in de namiddag gaf m'n gastzusje een verjaardagsfeest! In de vroege namiddag ben ik gaan joggen, terwijl Nicola naast me fietste. Ik heb mijn trainingsschema van in België helemaal hervat, maar eerlijk… Het waren de zwaarste 48minuten ooit! Ik heb nooit een vlak stuk gehad, nooit! Steile, en dan weer minder steile hellingen volgenden elkaar super snel op. Maar het went wel, hoop ik :) Vervolgens ben ik gaan douchen en heb in mijn kamer m'n blog afgewerkt. Ik vermoed dat het verder nog een rustige, en normale dag ga worden, wat echt prima is :)