29-09-2023

Zondag moesten we vroeg opstaan omdat we met z'n allen onze 3 paarden gingen ophalen in de Alpen. In de zomer is het te heet voor hen in Krinau, daarom gaan ze gedurende die maanden op logement op een koelere/ hogere plaats. Het was echt een lange, maar oh zo mooie rit! Ik heb echt hard getwijfeld over welke foto's ik de mooiste vond en welke ik ga delen op deze blog, conclusie: ik kan niet kiezen, dus deel ze allemaal :) Eenmaal aangekomen, moesten we zo'n 20 minuten wandelen (=bergbeklimmen) om bij de paarden aan te komen. Maar opnieuw was ik helemaal ondersteboven van de mooie en pure natuur… Gedurende die hike heb ik eigenlijk constant hand in hand gelopen met een van de kinderen. Ik ben echt super blij met het gastgezin waar ik in terecht ben gekomen! De ouders zijn zo mega aardig voor mij, begrijpen me echt goed en geven me de ruimte en rust die ik soms nodig heb. En die kinderen zijn echt geweldig! Ik hou van hun oprechtheid. Ik denk dat ik gedurende dit jaar kei veel van hen ga leren: om fantasie te laten spreken, om ongeremd en zonder schaamte jezelf te kunnen zijn. Nadat we de paarden gevonden hebben, moesten we heel die tocht opnieuw maken, maar dan naar beneden! Toen was het moment dat ik besefte dat ik voortaan minder zal vloeken op een bergop, want ik was echt bang om mijn voeten om te slagen of m'n evenwicht te verliezen… Hoe dan ook ik ben heel en wel beneden geraakt :) In de terugrit had Valentin muziek opgezet en hebben we wat gezongen! Ik hou echt van zulke ontspannen en ongedwongen momenten. Op die momenten vergeet je echt alles om je heen en kun je niets anders dan genieten… Dat wordt een gewoonte dat ik levenslang met me ga meenemen, want zoiets klein en simpel laat m'n batterij volledig op! Onderweg zijn we nog bij het Heidiland gestopt om een ijsje te gaan eten, joepie! Eenmaal we thuis aankwamen hebben Ladina, ik en de ouders de paarden volledig geïnstalleerd op hun wei. Voor het avondeten had Valentin gezorgd, en zonder liegen… Het was de grappigste maaltijd ever! Hij was gaan vissen met een vriend en had voor ieder van ons een verse vis voorzien! De gaarheid en kruiding was werkelijk perfect, maar van die grote vis hebben we maar kleine stukjes kunnen eten omdat het vol zat met graten :) Iedereen verslikte zich in die graten, of maakte een ganse verzameling rond hun bord… We hadden eigenlijk gewoon droge rijst met citroensap gegeten en een beetje vis, maar het was een geweldig moment, eentje dat ik me nog oprecht lang ga herinneren! De sfeer zat toen zo goed en iedereen was zo enthousiast, dat we het op den duur ook erger maakten voor elkaar, dat we altijd een mini stapje verdergingen… Oh ja, ik ben echt nog altijd aan het nagenieten!

Vandaag is het de start van de projectweek. Voor deze week konden studenten enkele weken geleden zich inschrijven in een bepaald project, waar ze de ganse week lessen over zullen krijgen. De lijst van mogelijkheden was eindeloos: meditatie, kunst, criminaliteit, 'taalcursussen' in delen van Zwitserland of buitenland… Omdat Amy en ik later in de school kwamen, hadden wij de kans niet meer en hebben ze ons zelf een bepaalde cursus ingeschreven, nl. 3D! Heel eerlijk gezegd wist ik niet zo goed wat ik daarvan moest verwachten, omdat ik weet dat ik ontzettend onhandig ben met media en technologie… Dat was ook iets wat ik gemerkt had deze week :) Amy en ik delen samen een printer en eerlijk gezegd was het hilarisch! We verstonden de uitleg en de stappenplannen niet zo goed, hadden alle 2 nul ervaring met 3D drukkers,… In die hele week is er slechts 1 drukker defect geweest, en jep… het was de onze :) Ze hebben daar een hele voormiddag aan moeten werken om dat kleine apparaatje opnieuw te doen werken. Dus wat hebben we in heel deze week geleerd? Niets. Wat hebben we heel deze week gedaan? We hebben een website opgezocht met projecten die je kan downloaden en we hebben deze een ganse week lang zitten uitprinten. Das het veiligste voor zowel de printer als voor ons. Nu hebben we alle 2 een kerstbomencollectie van 3 prachtige kerstbomen, een mandje, clips om de was mee op te hangen en een kaarshouder in de vorm van pompoenen… Ik weet dat het echt veel van die stomme dingen zijn, en ik voel me langs de ene kant ook wel schuldig omdat iedereen hier uren zit te werken aan een fantastisch project, maar ik had echt noch de energie, noch zin in om daar mee te beginnen. Ik zie het nu ook al aankomen… Ik hart en ziel lig een prachtig ontwerp, en dat dat dan onmogelijk is om te drukken. Daar zou ik van balen! Elk projectje dat we lieten drukken duurde zo'n 3 uur, en in tussentijd studeerden we Duits, schreef ik de blog, socialiste met projectgenoten… Ik heb echt veel gebabbeld, gelachen en opnieuw nieuwe mensen ontmoet. Gedurende deze week hebben 3 personen zich wat ontfermd over Amy en mij. Dat was echt leuk want we zijn voor het eerst iets anders gaan ontdekken dan enkel Migros of Coop, maar we zijn dinsdag Vietnamees gaan eten, woensdag gingen we naar migros restaurant.

Woensdag was het weer een doodnormale 3D-drukkers dag. Amy en ik hebben onze perfecte routine ook vandaag verdergezet. In de namiddag ging de bel rond het uur dat het pauze zou kunnen zijn. De uren zijn hier vrij anders dan in België, niet dat ik toen ook sterk was in uren, maar laat ons zeggen dat het een geloofwaardig pauze-uur zou kunnen zijn. Het is niet dat ik kon kijken naar de anderen, want die waren fanatiek bezig in de drukkerskamer, dus 9/10 hadden ze het niet door. Ik dacht: ik zal eens de typische Zwitserse cultuur overnemen en een snackske kopen in de supermarkt. Dus Amy en ik gingen er met z'n tweeën op uit! Uiteindelijk hebben we beiden een ijsje gekocht en habben dat onderweg op het gemakske opgegeten. Terwijl we aan het eten waren, had ik een voorgevoel dat er iets mis was. Bleek dat het helemaal geen pauze was en we 'illegaal' het school hebben verlaten, en dat maakt het hele verhaal echt nog 100% beter! Hier hadden wij twee echt veel en hard over gelachen! Eenmaal ik thuis was aangekomen, heb ik nog kort met een vriendin bijgebabbeld, we hadden alle 2 eigenlijk echt geen tijd, maar er moest gewoon veel en snel geventileerd worden, dus dan is zij mijn klankbord :)

Donderdag is de halve dag, wat goed was want ik was wel vrij moe van afgelopen weken! Wanneer ik het treinstation verliet, kwam er een vrouw naar mij om flyers uit te delen. Enkele dagen geleden was dat ook al gebeurd en als een reflex had ik dat onmiddellijk afgeslagen en doorgewandeld. Dat wilde ik echt niet meer, dus reageerde enthousiast en bedankte haar meermaals! Onderweg naar school bestudeerde ik de affiches grondiger en blijkt dat ze een vertegenwoordigster was van een of andere politieke partij hier :) 'Für eine soziale schweiz', dat stond in witte koeienletters op een knalrode flyer. Ik vind het echt een grappige situatie, want zelfs als ik zou willen, kan ik hier niet stemmen omdat ik een buitenlander ben! Dus tja ik vind het een humoristische situatie, omdat ze echt helemaal mee was met mijn enthousiasme en oprechtheid :) Wanneer de lessen om waren en ik op het treinstation aankwam, zag ik iemand van datzelfde project op hetzelfde spoor staan. Ik ben er naartoe gewandeld en ben tegen hem beginnen babbelen. Blijkbaar neemt hij dagelijks dezelfde trein als ik neem, wat echt goed is want ik was er eigenlijk van overtuigd dat ik de enige was op deze school die die trein moet nemen. Zwitserland doet me echt goed, in alle opzichten! Ik verschiet soms van mezelf als ik me bezig hoor met Stien, dit is een versie van de Lien die ik nog nooit gehoord heb. Ik verbaas mezelf over hoe meer zelfzeker en socialer ik hier geworden ben! Vroeger zou ik ontzettend bang of zenuwachtig zijn om mensen aan te spreken, om me belachelijk te maken i.v.m. taal of reacties… Die angsten zijn echt achtergebleven in België, letterlijk. Op het moment wanneer je op die trein stapt en je 100% beseft wat voor een avontuur je tegemoet gaat komen, lever je jezelf volledig over aan de situaties en ben je afhankelijk van heel veel mensen. Je plots geen enkele houvast meer, wat maakt dat ik veel toleranter geworden ben. In mijn positie mag je niet in staat zijn om hoge eisen te zetten, mensen te veroordelen, om afkeurend te zijn… Nu valt elk puzzelstukje in elkaar, maar die negatieve menselijke eigenschappen, komen niet terug! Het klinkt zo cliché, maar ik geniet ervan om zo actief bezig te zijn met sociale contacten en me zo goed bewust zijn van onderlinge energieën. Ik ga jullie een voorbeeld geven: elke dag neem ik 2 keer de bus, deze zijn de helft kleiner dan in België en ik ben de gewoonte beginnen overnemen om op het moment dat je de bus opstapt, luid en duidelijk de chauffeur te begroeten en, wanneer je afstapt, hem/haar hartelijk te danken! Ergens in deze 3 weken heb ik mijn sociale angst volledig verloren. Mijn ervaringen zijn daarom ook al super goed meegevallen! Ik wil gewoon lol maken, veel mensen leren kennen en om te merken dat mijn 'tactiek' werkt, geeft me gewoon super veel energie. Die energie werkt blijkbaar aanstekelijk naar andere toe, dus het is gewoon een bal dat aan het rollen is! Om 3 weken op die trein te stappen naar Zwitserland was de beste beslissing dat ik ooit zal nemen! Wanneer ik rond 12:15h thuis aankwam, was ik alleen thuis. Ik mocht pasta koken en ik zong luidkeels mee met mijn playlist :) Tijdens het koken had ik zin om te babbelen, dus belde ik mijn broer op. Hij nam niet op, maar in de namiddag hebben we wel gebeld. Het was de eerste keer dat ik echt contact heb gehad met mijn gezinnetje. Ons telefoongesprek heeft wel zo'n 2.5uur geduurd en we hebben veel gebabbeld over van alles en nog was, hoe ik de afgelopen weken beleefd hebben, maar ook hoe hete voor hen was. Ik heb er wel veel aan gehad en het deed me goed om te weten dat ook voor hen alles z'n normale gangetje begint te gaan! Na het lange gesprek, ben ik naar beneden gegaan om te gaan eten en dingen te bespreken voor onze vakantie naar Italië :) Er moest nog van alles in orde worden gebracht, dus we kregen als duo's taakjes om te doen. Ik moest met Samuel de was opplooien en verdelen. Maar halverwege zijn de duo's spontaan veranderd en werkte ik samen met Ladina. Het was echt grappig en ik amuseerde me echt! Wanneer we bijna klaar waren, zijn we de taakjes een beetje vergeten en begonnen we te dansen. Eerst leerde ik haar een Belgisch dansje, waar ze echt kei snel mee weg was. Vervolgens waren we overgeschakeld op Just dance :) Wanneer we samen met Samuel zo'n 4 dansjes gedaan hebben, was het buiten wat afgekoeld en begon het te schemeren, wat voor mij een perfect teken was om m'n loopschoenen aan te doen en te gaan joggen. Ladina wilde ook heel graag mee, dus trokken we er met z'n tweeën op uit! Het was echt prachtige: die heuvels, zeer heldere en grote volle maan, gezellige lichtjes vanuit de huizen… Tijdens het lopen hebben we ook heel veel gelachen en gezongen, wat niet bevorderend was voor de uithouding, maar wel voor de sfeer. We deden zo'n kleine 45 minuten, wat echt helemaal oké was :) Van die spontane training heb ik echt genoten!

Vrijdag was het de laatste dag van school! Het was zoals anders… een beetje saai en vandaag opnieuw hebben Amy en ik het quasi onmogelijke gedaan en de printer defect gemaakt :) Ik heb toch een beetje Duits kunnen leren, een de blog kunnen werken en muziek geluisterd… Ik wist dat er vandaag na school niet veel tijd meer ging overblijven om zulke dingetjes te regelen. Eenmaal ik thuis aankwam, heb ik lang bijgebabbeld met Stien, heb ik mijn koffer gepakt, want… Morgen vertrekken we met het gastgezin voor een week naar Italië op reis. Na die week resten me nog 2 weken vakantie om veel af te spreken, te studeren… Dus bij deze sluit ik de blog voor deze week af :) Goedenacht!